Even goede vragen
Hi! Wat tof dat je dit zo durft te vragen. Dankjewel voor het delen!
Het korte antwoord: je hebt geen grote vriendengroep nodig en je doet helemaal niets verkeerds. Sterker: ik hoop dat je je bewust bent van hoe bijzonder het is dat je een paar goede vrienden hebt. Dat is iets waar jij en je vrienden echt trots op mogen zijn.
Ik snap wel waar je twijfels vandaan komen en je bent lang niet de enige die denkt dat vriendengroepen het hoogst haalbare zijn. In mijn boek heb ik er zelfs een hoofdstuk aan gewijd: Geen vriendengroep, geen probleem
Vriendengroepen lijken namelijk het hoogst haalbare op vriendschapsgebied. Een grote groep met mensen die allemaal van elkaar houden en er altijd voor elkaar zijn. De zekerheid dat er altijd een paar mensen zijn die om onze grappen lachen, het rustgevende gevoel dat er altijd iemand op onze verjaardag komt, de vriendenvakantie in een natuurhuisje waar er op de paar onenigheden na continu gezelligheid is, het volle appartement waar vrienden zowel de bank als de gehuurde statafels vullen.
Het is niet gek dat er mensen zijn die zich afvragen of ze iets fout doen, omdat ze alleen ‘losse’ vrienden hebben. Die onzekerheid wordt gevoed door het geromantiseerde beeld van vriendengroepen. Kijk naar Sex and the City of naar de hitserie Friends. Allebei hebben ze een fantastische vriendengroep. Geweldige verhaalijnen. Nooit saaie dialogen. Hartstikke onrealistisch. Want voor echte gesprekken en ware vriendschap moeten we een diepere laag bij elkaar bereiken. Het snelle schakelen dat bij grotere vriendengroepen komt kijken kan plezier opleveren, maar stremt de weg naar diepgang.
En om die diepere laag te bereiken moeten we kwetsbaar bij elkaar durven zijn. En daar hebben we behalve vertrouwen en stilte vooral tijd voor nodig. Hoe vaak is er bedenktijd voor we antwoorden in groepen? Hoe vaak is er ruimte voor stilte op avonden met meerdere vrienden? Hoe vaak is er ruimte om in een grote groep een diepere laag te bereiken? Precies, zelden.
Het zijn niet de mensen met alleen maar ‘losse’ vrienden die zich zorgen moeten maken dat ze geen vriendengroep hebben. Het zijn eerder de mensen die (bijna) alles in groepsverband doen, die zich moeten afvragen of ze genoeg ruimte hebben om samen een diepere laag te bereiken. Of zoals dichter Jan Greshoff zei:
‘Vele vrienden maken de vriendschap dun.’